26.02.2010

yağmur sonrası

Yürüyorum.. Sıkılan ruhum bir nebze açılsın diye yürüyorum ufak adımlarla. Şehrin uğultusu içimdeki sesi bastırmaya yetmiyor. Aksine duymam için bas bas bağırıyor kahrolası! Yanımdan geçip giderken dik dik suratıma bakan adama bağırıyor avazı çıktığı kadar. Yol verme nezaketinden uzak teyzelere öfkeleniyor. 'Daha ne kadar kenara çekilebilirim ki!' diye homur homur homurdanıyor. Yağmur sonrası ne kadar iyimser caddeler. Ne güzel kokuyor toprak..

Hiç yorum yok: