Bir meyve çekirdeği kadar ufak bir kabuğun içindeyim. Öyle tanıdık, sabaha yakın zifiri karanlıklar gibi, hani uykudan susayarak uyanıp kalkınca saat sabah 4'tür öyle karanlık. Sevdiklerim acı çekiyor, ağlıyorum sesim duyulmuyor. Çaresizim.. Neden rüyalarım beni üzmek istiyor? Renk yok.. Sesler uğultu..
Uyandır!
Uyandır beni!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder