Bazen lezzetli bir meyve tabağı gibisin
Bazen dramanın diplerinde ağlıyorum
Yerimi biliyorum ama olur ya içim sıkılıyor..
Durdurup herşeyi, o bildiğim yere koşuyorum.
Nefes nefese koşuyorum
Beklemek, dinlenmek yok
Sesim kendime duyurana kadar kendini
Gidiyorum, dönüşüm her defasında
Bir aptalın rüyası gibi inanması zor
Ama kimsesiz ,mecburen..
Hani zaman zaman soruyorum ya
Merak ettiklerimi
Bu da o sorulardan biri..
Biliyorum duyduğunu beni affet!
Yetersizliğimi affet korkuyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder