konuşmadığımız yeminlerimiz vardı bizim,
dillendirmeden ikimizin de bildiği
sonra kendi kendime kabul ettirdiğim
sadakat sözlerim vardı
bakışlarındaki ihanetlere yenik
sıradanlaştırdığın sadakatsizliklerin
kırıp geçirir gönlümün masum kuşlarını
bile bile küstürür sevgimin kırık kanatlarını
Arsız hallerinle yürürsün yollar boyu
ve elimi avuçlarına alır unutkan ruhun
bilmezden gelirsin yeniden seni sevmediğim zamanları, o anları
Tek çatının basık duvarlarında
Ayrı dünyalar doğururum sessizliklerimizden
içinde sen elbette olmazsın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder